Aandacht is een kostbaar goedje. Dagelijks strijden talloze media om onze aandacht en proberen ervoor te zorgen dat we onze tijd en levensenergie aan hun ‘nieuws’ besteden. Zelfs mensen die zich volledig afgesloten hebben van alle media krijgen toch hun dagelijkse portie informatie binnen via gesprekken met anderen. Je staat bij de bakker en je hoort ‘het is me toch wat met die Ali, en het leek zo’n leuke jongen....’ en voor je het weet ben je deelgenoot van het ‘nieuws’. Als we het van een afstandje konden bekijken dan zouden we zien dat er eigenlijk niet zoveel nieuws is. We hebben ons wederom verzameld op het middeleeuwse stadsplein en staan opgepropt op onze tenen om het drama tussen slachtoffer, dader en rechter te aanschouwen en projecteren al onze frustraties over onszelf op de ander. Nog voordat er een uitspraak is hebben we onze rotte tomaten en afval in de aanslag om de ander mee te besmeuren. Dat patroon is al zo oud als de mens en daar is niets nieuws aan. Het is een veelbeproefde manier om weg te blijven bij de ongemakkelijke spiegel die de ander ons voorhoudt. Het zou pas echt opzienbarend zijn als we het nieuws dat onze aandacht vangt zouden benutten als een spiegel voor onszelf. Dat zou nieuws zijn…we gebruiken de kostbare aandacht die normaliter uitgaat naar de ander om onszelf te doorgronden. Dat proces heet ‘reflectie’ en het is alleen populair bij mensen die bereid zijn om uit hun comfortzone te bewegen voor zelfonderzoek.
Want laten we wel zijn, het is toch heerlijk makkelijk om te roddelen over de verdorvenheid en nativiteit van anderen en onze verontwaardiging de vrije teugel te geven? Het is toch helemaal niet leuk om in de ongemakkelijke spiegel van het nieuws te kijken? Nee dat is zeker niet leuk.... maar wel LEERZAAM en daarom is hier ….
DE SPIEGEL VAN HET NIEUWS!
Vandaag spiegelt Ali B op groteske wijze hoe wij Nederlanders collectief een alibi hebben gevonden om onze vrouwelijke meer sensitieve kant te overheersen en haar grenzen (on)bewust te overschrijden. De naam Ali betekent ‘de verhevene’ en staat symbool voor een oude patriarchale mannelijke energie die door ons allen op het schild gehesen is. Een energie die gevoed wordt door een innerlijke cultuur en een tijd waarin het normaal was dat Ma de Rok Aan had. Laat het hele schouwspel rondom Ali maar aan de rechter en richt je op de enige vragen die voor jou zinnig zijn als je in de spiegel van het nieuws kijkt:
1. Welke alibi’s/excuses gebruik ik om mijn gevoelige feminiene kant te negeren en haar
grenzen te overschrijden?
2. Welke boodschappen heb ik van mijn (voor)ouders meegekregen met betrekking tot
mijn vrouwelijke kant?
Als je deze vragen ter harte neemt dan is je aandacht gericht op waar die hoort…op jezelf en jouw groei!
Dit was de spiegel van het nieuws…
UW DAGELIJKSE CONFRONTATIE MET UZELF!
Dank aan je oma en alle vrouwen die opgekomen zijn voor hun rechten. Dat moest met mannelijke kracht helaas. Dank voor de eerlijke zelfreflectie.
Enorm waardevol inzicht en mooie opdracht. Vanuit de feminine energie in mezelf ontken regelmatig de zachtheid naar mezelf, mededogen, compassie. Zie ik in mijn voorouders vanuit de lijn van mijn moeder voornamelijk gedienstig heid aan gezin en het mannelijke en bij de moeder van mijn vader de strijdende vrouwelijkheid die schreeuwt om gezien te worden. Mijn Oma aan die kant was een actief strijdende feministe.
Geen verrassingen dus... ik probeer er actief vanuit liefde, zachtheid en met compassie mee te zijn.
Dank voor deze reflectie uitnodiging. Veel waardevoller dan een uur instagram ❤️✨☺️